Στην πλειονότητα των περιπτώσεων προκαλείται από λειτουργικά αίτια, ενώ σπάνια συμμετέχουν σοβαρά νοσήματα. Εξαρτάται από διαιτητικές, γενετικές, περιβαλλοντικές και ψυχολογικές παραμέτρους.

Συχνότερα αίτια ανά ηλικία:

-Νεογνά και βρέφη έως 6 μηνών: ανωριμότητα μυών εντέρου

-Μεγαλύτερα βρέφη έως 12 μηνών: εισαγωγή στερεών τροφών (επώδυνες κενώσεις λόγω κοπράνων σκληρότερης σύστασης)

-Μεγαλύτερα παιδιά: εκούσια κατακράτηση κοπράνων (συχνότερη εμφάνιση κατά την περίοδο εκπαίδευσης χρήσης της τουαλέτας και κατά την έναρξη του σχολείου) και χαμηλή κατανάλωση φυτικών ινών στη διατροφή και νερού

- Εμφάνιση/επιδείνωση δυσκοιλιότητας κατά τον 1ο μήνα ζωής

- «Μετεωρισμός» (διάταση κοιλίας), επίμονη ανησυχία ή/και επεισόδια εμέτων

- Μειωμένη πρόσληψη βάρους

Η θεραπεία για τα παιδιά είναι διαιτητική, συμπεριφορική και φαρμακευτική.

1. Διαιτητική: διατροφή πλούσια σε φυτικές ίνες (όπως λαχανικά, φρούτα και όσπρια) και αυξημένη λήψη υγρών (όπως νερό και όχι σακχαρούχα ροφήματα που προάγουν την παχυσαρκία).

2. Συμπεριφορική: προγραμματισμένες κενώσεις του εντέρου σε συγκεκριμένες ώρες της ημέρας, κατά προτίμηση μετά τα κύρια γεύματα.

3. Φαρμακευτική: επί αποτυχίας των ανωτέρω θεραπειών, μπορεί να χορηγηθούν φαρμακευτικά σκευάσματα υπό την καθοδήγηση Παιδιάτρου.